Το   «Τελευταίο» Συνέδριο

Παναγιώτης Κ. Κουμουνδούρος, Α.Μ.

Μέλος Αντιπροσωπείας Π.Ο. ΕΜΔΥΔΑΣ--Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα Μηχανικών

Πρόλογος

 Τούτο το πανελλήνιο συνέδριο των ελλήνων μηχανικών του δημοσίου, εφόσον δεν αυξηθούν τα ανώτατα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, θα είναι και το τελευταίο για τον γράφοντα... Έτσι η ιδέα και για μια γραπτή ‘παρουσία’ ήρθε φυσιολογικά, αφού ως γνωστόν τα γραπτά μένουν...Το 15^ο θα είναι το 9^ο συνεχόμενο που συμμετέχω τα τελευταία 9 σχεδόν χρόνια, αρχίζοντας απ’ το 7^ο της Καβάλας ( 7-5-2004), που ήταν για μένα το ‘επίσημο’ βάπτισμα του συνδικαλιστικού πυρός στο πανελλήνιο αυτό όργανο των μηχανικών του δημοσίου που υπηρετώ συνεχώς από την 1-9-1989, στο τότε δήμο Ελληνικού και νυν δήμο Ελληνικού-Αργυρούπολης.

 Αν και τούτο βέβαια το κείμενο δεν αποτελεί έναν τελικό προσωπικό κι όχι μόνο απολογισμό σαν μηχανικός του δημοσίου, όμως λόγω της χρονικής στιγμής & των μοναδικών καταστάσεων που βιώνει η ανθρωπότητα και φυσικά οι συνάδελφοι έλληνες μηχανικοί, πιστεύω (καθώς απλώνω το χέρι για να παραδώσω την αγωνιστική σκυτάλη από τούτο το μετερίζι), πως έχω να πω δυο σταράτα λόγια στους νεότερους, που σίγουρα θα καλύψουν το κενό με το καλύτερο τρόπο. Δυστυχώς ούτε το «από μηχανής» περιοδικό της ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής υπάρχει και ο «αρμός» τάχει ‘παίξει’ κι αυτός...(βλέπε πιο κάτω), για να γράψω εκεί τούτα τα λίγα. Όμως όσα έχω ήδη δημοσιεύσει σημαίνει πως δεν χρειάζεται να τα επαναλάβω εδώ, αλλά απλά να κάνω μια παραπομπή.

1.  Η δημιουργία ζωής στο πλανήτη γη σήμερα / αύριο

 Είναι χαρακτηριστικό και συνάμα πολύ τραγικό ότι από τη μια, στη χώρα μας σήμερα, οι αστικές-‘μνημονιακές’ καπιταλιστικές κυβερνήσεις δεν μπορούν και δεν θέλουν...ούτε καν να πάρουν τα ανάλογα μέτρα σαν αυτά που πήρε ο ιδρυτής της Αθήνας, ο σοφός Σόλων, με τη σεισάχθεια π.χ., που μαθαίναμε στο δημοτικό μας σχολείο. Ενώ από την άλλη, στην πλουσιότερη χώρα του πλανήτη, τις Η.Π.Α., ούτε εκεί μπορούν και δεν θέλουν...καν να πάρουν τα ανάλογα μέτρα πούχε πάρει ο Φ. Ν. Ρούσβελτ το 1933 με το τραπεζικό νόμο Γκλας Στήγκαλ π.χ. [1]. 

 Σε μια ανοικτή συζήτηση με θέμα «Η Ανάπτυξη των Κατασκευών Σήμερα / με καινοτομίες και ποiότητα στα έργα, στην επιχειρηματικότητα, στο δημόσιο», που διοργάνωσε το περιοδικό «Κτίριο» κι η εταιρεία Ideal STANDARD, στις 20-2-2013 στο Ν.Μ.Α., ακούστηκαν πολλά και ‘διάφορα’ από γ.γ. υπουργείων, συναδέλφους μηχανικούς και εκπροσώπους εταιρειών. Ίσως το πιο ‘αποκαρδιωτικό’ ήταν όταν στη δευτερολογία του ο πρόεδρος του ΤΕΕ, είπε : «Δεν είναι δυνατόν νάχουμε 105.000 μηχανικούς και 40.ΟΟΟ τεχνολόγους σε μια χώρα 10 εκατομμυρίων»! Δηλαδή είμαστε ‘πολλοί’...;! Αυτή είναι γενικώς η άποψη της παγκόσμιας ολιγαρχίας : Ο πλανήτης των 7 δις και άνω πρέπει να ‘μειωθεί’ στα 1-2 δις, για να είναι διαχειρίσιμος (‘βιώσιμος’ το λένε).

 Αν και δεν είμαι «θρησκευόμενο» άτομο πιστεύω ότι η ρήση στο βιβλίο της ‘Γένεσης’ «...αυξάνεσθαι και πληθύνεσθαι...» δεν είναι «υπερβολή» (σε αντίθεση με κάποιους υψηλά ιστάμενους ιεράρχες της ορθόδοξης κι όχι μόνο εκκλησίας..., όπως έχω πει και γράψει πολλάκις), αλλά νόμος της φύσης ! Αυτήν τη στιγμή εξακολουθούμε νάχουμε έναν αγιάτρευτο καπιταλισμό που σκοτώνει και τον άνθρωπο και το περιβάλλον.  Άρα σε μια χώρα π.χ. σαν την Ελλάδα που περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν ή αυτοκτονούν απ’ ότι γεννιώνται, ή είναι άνεργοι, τι νόημα έχει να μιλά κάποιος για υγεία, παιδεία, για ενέργεια, μεταφορές, κατασκευές ή τέχνη ;! Αντικείμενο χωρίς υποκείμενο = φούσκα καπιταλιστικής κερδοσκοπίας και γοήτρου σε βάρος του λαού.

 Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο που ‘πληθαίνουν’ πάλι σήμερα, διάφοροι ‘αριστερίζοντες’ φιλόσοφοι, γλωσσολόγοι, κοινωνιολόγοι και αστοί οικονομολόγοι, δήθεν οικολόγοι, μηχανικοί και κάποιοι αρχιτέκτονες, που μιλούν για μελλοντική «αποανάπτυξη» του πλανήτη και της κοινωνίας. Δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να απολογούνται συνεχώς για τις αντιφάσεις «υπερπαραγωγής» των μονοπωλείων, προτείνοντας μια ‘μειωμένη’ παραγωγή και «μηδενική-‘βιώσιμη’-ανάπτυξη» λιτότητας και λεηλασίας των λαών, που σκοτώνει τους πολλούς για να ωφελήσει τους λίγους.  Εδώ να θυμίσουμε και λίγο Μπέρτολτ Μπρεχτ : « Στρατηγέ, ο άνθρωπος είναι χρήσιμος πολύ./Ξέρει να πετάει, ξέρει και να σκοτώνει./Μόνο που έχει ένα ελάττωμα: / ξέρει να σκέφτεται./ » [2].

2. Η Π.Ο. Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ. σήμερα / αύριο

 Η  Π.Ο. Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ. κι εγώ έχουμε την ίδια ηλικία (1947) ! Τι κάνει όμως το συνδικαλιστικό μας όργανο τα τελευταία δέκα χρόνια σχεδόν ; «Οι ηγεσίες των Π.Ο. ΕΜΔΥΔΑΣ ΚΑΙ ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής, μετά και από το 6^ο Τακτικό Συνέδριο στην Ρόδο 1-4 Ιουλίου 2003, αντί να οργανώσουν αποφασιστικά την αντίσταση -πάλη των Δημόσιων Υπαλλήλων μηχανικών ενάντια στα παραπάνω αντεργατικά – αντιλαϊκά μέτρα, συνδέοντας τα οικονομικά προβλήματα όλων των εργαζομένων, ώστε οι αγώνες να γίνουν πιο αποτελεσματικοί, συνεχίζουν στην ίδια ρότα του άκριτου συντεχνιασμού – οικονομισμού και της εχθρότητας για συμμαχίες με άλλους κλάδους εργαζομένων» [3] , έγραφε η Δ.Ε.Μ. τότε.  Ναι δυστυχώς, έκτοτε και σήμερα η Π.Ο. τα ίδια λέει και κάνει. Οι κατακτήσεις 6^ο/οο (1993) & 7^ο/οο (1996) που παραχώρησε προσωρινά το σύστημα έχουν ήδη πάει περίπατο...

 Η συνδικαλιστική αριστοκρατία διευθυντικών στελεχών υπουργείων κυρίως, που σήμερα συνταξιοδοτείται, κράτησε για όσο χρειαζόταν τους χιλιάδες μηχανικούς στο συνδικαλιστικό μαντρί του δικομματισμού κι όχι μόνο.

 Η εκάστοτε συνδικαλιστική πλειοψηφία των Δ.Σ. παρέμεινε πάντα ευθυγραμμισμένη με το λεγόμενο κυβερνητικό συνδικαλισμό της ΑΔΕΔΥ, της ΓΣΕΕ και της ΠΟΕ-ΟΤΑ, σε όλα τα μείζονα θέματα. Η ύπαρξη των λεγόμενων ταξικών δυνάμεων γύρω από το ΠΑΜΕ είναι κόκκινο πανί που δεν πρέπει ούτε καν να αναφέρεται ονομαστικά σε κάποια γενική συνέλευση, στα πρακτικά, στον ‘απολογισμό’ και φυσικά ούτε η παραμικρή αναφορά συμμετοχής/συμπόρευσης σε κάποια απεργία για το δίκιο του εργάτη, ναι και του εργάτη μηχανικού !

 Την άνοιξη του 2005 η Π.Ο. ΕΜΔΥΔΑΣ μιλάει για λιγότερο κράτος… αλλά θέλει/ζητά (χρειάζονται) άλλους 2.000 μηχανικούς εκτός από τους τότε 11.000... Το καλοκαίρι του 2005, γίνεται το 1^ο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο μηχανικών του δημοσίου στην Αθήνα, με αιχμή του δόρατος, την προώθηση τότε των ‘καλών’ ΣΔΙΤ, για όσους δεν γνωρίζουν και για όσους που κάνουν ότι δεν το θυμούνται. Η ΔΕΜ απέχει από το ‘προεδρείο’ και ο γράφων κάνει τη πρώτη του παρέμβαση στα αγγλικά, ενάντια στα ΣΔΙΤ. Θα ακολουθήσουν τα μέτρα με το ασφαλιστικό, τα αποθεματικά μας του ‘πρώην’ ΤΣΜΕΔΕ ‘πετούν’ στην Τράπεζα Αττικής (που σήμερα θέλει και τα υπόλοιπα) και φυσικά ο Καλλικράτης. Το μόνιμο αίτημα όλων των Συνεδρίων για «Αναβάθμιση των Τεχνικών Υπηρεσιών», μένει στα χαρτιά. Ποτέ δεν έγινε ένα Επιστημονικό Συνέδριο για το θέμα αυτό [4].   Για το προηγούμενο 14^ο Συνέδριο, το Εφαρμοστικό, το Μεσοπρόθεσμο και το ‘Fast Track” για το Ελληνικό κ.λ.π. έχουμε ήδη γράψει επανειλημένως [5].  Από κει που το κράτος είχε ξεχάσει τον κεντρικό χωρικό σχεδιασμό, τον ξαναθυμήθηκε τώρα με τις απαιτήσεις των «δανειστών», για να τον προσαρμόσει έτσι ώστε το κεφάλαιο να μπορεί να αλωνίζει όπου θέλει, με όποιον θέλει, όποτε θέλει, τα πάντα.  Η Π.Ο. ΕΜΔΥΔΑΣ προσδοκά ( όπως λένε προσδοκά ανάσταση νεκρών...), συνάντηση με τον Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας....(α.π. 6531/1.2.2013), λέτε να γίνει κάτι ; !  Οι νέοι συνάδελφοι ας μην περιμένουν να πέσει ο επόμενος μετεωρίτης στο κεφάλι μας…

 Η νέα χρονιά (το 2013), αρχίζει με αυτοδίκαιες αργίες…, με αναδιοργανώσεις & τροποποιήσεις των Ο.Ε.Υ. (χωρίς καν εισήγηση) [6] και μειώσεις προσωπικού στο ΥΠΕΚΑ κατά 152-262 άτομα, από 1.137 σε 875-985 [7].

3. Να ξαναβγεί άμεσα ο ‘αρμός’

 Αφήσαμε ‘τελευταίο’ θέμα την επανέκδοση του περιοδικού της Π.Ο. ΕΜΔΥΔΑΣ που βγήκε τελευταία το Μάρτη του 2012 (τεύχος 30) ! Για κάποιους ανεξήγητους ίσως λόγους φαίνεται ο ‘αρμός’ για κάποιους...να είναι πολυτέλεια. Ναι προέκυψε μείζον οικονομικό πρόβλημα, αλλά δεν υπάρχει ούτε μια εναλλακτική πρόταση ;

 Να όμως που αυτή τη βδομάδα χάρη σε σχετική απόφαση του Δ.Σ. και τις προσπάθειες της Συντακτικής Επιτροπής, ξαναβγαίνει το περιοδικό ‘αρχιτέκτονες’ του ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ ! Ξεκινάει με 16 σελίδες σχήματος 24εκ.Χ34εκ., ασπρόμαυρο και στοχεύει σε μηνιαία έκδοση. Κόστος για εκτύπωση μόνο (χωρίς διανομή) για 5.000 τεύχη : 480€ , συν 300 € η ηλεκτρονική σελιδοποίηση. Η διανομή θα γίνει μέσω των τμημάτων...και παράλληλα σε γνωστά ‘μέρη’ κ.λ.π. Το περιοδικό ‘προσδοκά’ με 12 διαφημήσεις να βγάζει τα έξοδά του. Τώρα στη δική μας περίπτωση, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Πιστεύω όμως ότι με λίγη προσπάθεια (η προηγούμενη εμπειρία μου σαν μέλος της Σ.Ε. του περιοδικού ‘αρχιτέκτονες’ που έχω την τιμή να είμαι), μπορούμε και εμείς να βγάζουμε κάτι ανάλογο χωρίς διαφημήσεις, αλλά μόνο ηλεκτρονικά όπως έβγαινε τελευταία...Άρα με το κόστος μόνο των 300 € συν ΦΠΑ το τεύχος, μπορούμε να ξαναβγάλουμε το περιοδικό. Ερώτημα : Μπορούμε να διαθέσουμε τα χρήματα αυτά ; Τέλος, για το θέμα της άμεσης επανέκδοσης του ‘αρμού’, θα το θέσω υπόψη προς ψήφιση απ’ την  Αντιπροσωπεία του 15^ου Συνεδρίου. Έχει κανείς αντίρρηση ;

Αντί Επιλόγου

 Δεν γνωρίζω αν η επιλογή του ξενοδοχείου του 15^ου Συνεδρίου έχει κι συμβολικό χαρακτήρα, αλλά είναι βέβαιο ότι οι μάχες και των ελλήνων μηχανικών θάναι πολλές και θάναι και τιτάνιες για να βγούμε από τούτη την προϊστορική κρίση της «αστικής περιόδου της ιστορίας» της ανθρώπινης ζωής στο πλανήτη αυτό.

 Είναι γεγονός ότι το συνδικαλιστικό κίνημα στη χώρα μας γενικά δεν έχει σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Η Π.Ο. ΕΜΔΥΔΑΣ δεν αποτελεί εξαίρεση. Δυστυχώς όλα αυτά τα χρόνια όπως προαναφέραμε, η άρχουσα τάξη και μέσα από τον κυβερνητικό συνδικαλισμό μπόρεσε να αποκοιμήσει, να εξαγοράσει και να σπείρει αυταπάτες & ψευδαισθήσεις και στο ‘χώρο’ των μηχανικών του δημοσίου και για το ρόλο τους στην κοινωνία και ατομικά και συλλογικά. Αυτό όμως φαίνεται ότι πρέπει και μπορεί να αλλάξει. Όπως περιγράφουν ο Μαρξ κι ο Ένγκελς στό έργο τους Η Γερμανική Ιδεολογία, σε μια κομμουνιστική οργάνωση της κοινωνίας ο «καταμερισμός της εργασίας» δεν θα δημιουργεί αποξενωμένους ’ειδικούς’ σε μια μόνο τέχνη ή και επιστήμη αποκλειστικά. Βέβαια οι ‘απασχολήσιμοι’ του σημερινού εκμεταλλευτικού συστήματος δείχνει τι λείπει…, για να προχωρήσουμε σε μια άλλου είδους κοινωνία με μια άλλου είδους ανάπτυξη για τις πραγματικές ανθρώπινες ανάγκες, με πραγματικό κεντρικό σχεδιασμό, και λαϊκό/εργατικό έλεγχο. Οι σημερινές δυνατότητες της επιστήμης, μόνο στον ‘τομέα’ μας π.χ. με την επαναστατική τεχνολογία “File 2 Factory”, ή την “3D printing” («τρισδιάστατη εκτύπωση»), δημιουργούν πλέον τις δυνατότητες μιας άλλης υλικής προμηθεϊκής ελευθερίας, γι’ όλους τους ανθρώπους [8]. 

 Για να μην έχουμε όμως όλοι οι άνθρωποι την τύχη των δεινοσαύρων χρειάζεται άμεση αποδέσμευση απ’ τον λεγόμενο ευρωμονόδρομο των τοκογλύφων και των εκμεταλλευτών, με μονομερή διαγραφή του «χρέους» των καπιταληστών.  Οι μηχανικοί μαζί με  όλους τους εργαζόμενους, ας γίνουμε μοχλός σ’ αυτή την κατεύθυνση.

Παραπομπές – Παρατηρήσεις (τελικές,  25-2-2013)

[1]. Π.Κ.Κουμουνδούρος, «Αρχιτέκτονες : Για τις στεγαστικές ανάγκες των λαών ή για τις φούσκες ακινήτων των πλουτοκρατών;», περιοδικό αρχιτέκτονες, τεύχος 72-περίοδος Β, 11-12/ 2008.

[2]. Μπέρτολτ Μπρεχτ, «Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου», Επιστημονικό Συνέδριο της ΚΕ του ΚΚΕ, 27-28 Απρίλη 2013. Αθήνα.

[3]. Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα Μηχανικών (Δ.Ε.Μ.), Διακήρυξη για τις εκλογές της ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής, 30-3-2004.